قـُدرتـــ خواستَنــ ♀ مُعجزهــ توانستنــ

وای بچه ها امروز چه بلایی سرم اومدا!قرار شد صبح با مامان بریم باشگاه.من ۸ اینطورا پاشدم صبحانه خوردم و ۹ راه افتادیم و رفتیم.۹،۳۰ رویا جون اومد و پرسیدم که رو برنامه یی که پریروز دادین پیش برم یا برنامه ی جدید.گفت نه رو همون برو،پاشو ،بیخودی نشین اما تا بدنت گرم نشده،شروع نکن،اول دوچرخه و تردمیل برو.بعد نگو صبحها ایروبیک دارن،خیلی شلوغ شد یهو.هرچی وایسادم نوبت تردمیل و دوچرخه نمیشد.یه دفعه رویا گفت بیا بریم توام ایروبیک،بدو.منم موندم تو رو دروایسی.مامانمم برد.مامانم بیچاره با این مفصل درد به زور انجام میداد،دیگه واقعا دید حال مامانم بد شد،باز نمیزاشت بره،مامانم گفت من میرم دمبل بزنم و رفت.منم به زور حرکاتش رو انجام میدادم چون وحشتناک با تند شروع میکنه،آدمه پر انرژیه.یه لحظه حس کردم دنیا دور سرم میچرخه و حالت تهوع شدید و سرگیجه دارم.گفتم من برم،گفت نه ادامه بده.۵ دقیقه دیگه ام موندم،یه کم دوئیدیم و بعد تندش کرد.دیدم نه واقعا حالم بده اما نمیزاشت من برم.یک ربعی همونجوری حرف خودشو میزد،یهو دیدم دارم از حال میرم،گفتم  من صبحانه خوردم واقعا حالم بده،حالا شروع کرده توصی های ایمنی.من دیگه رفتم نشستم رو صندلی اما حالم وحشتناک بود.فقط دلم میخواست بخوابم و پاهامو بدم بالا تا بهتر بشم.اما هرچی نشستم و آب خوردم دیدم نه بهتر نمیشم.دید حالم خیلی بده گفت پرستو برو تو اتاق پشتی رو تخت بخواب.رفتم ۵ دقیقه دراز کشیدم و یه کم بهتر شدم اما بدنم اصلا نا نداشت.رفتم دوچرخه زدم اما اصلا با سرعت کم هم نمیتونستم برم،خیلی آروم زدم تا تردمیل توبتم بشه،رویا نزاشت اونجور که میخواستم ورزش کنم.فکر کرد میخوام از زیرش در برم اما واقعا اینطور نبود،من که بدنم اینقدر مقاوم بود تا حالا اینجور نشده بودم.خلاصه یکم تردمیل رفتم بهتر شدم و دیگه پیاده اومدیم،برای دختر عمم یه کادو خریدم،فردا تولدشه و دعوتیم اما به خاط شهادت سفره صلوات انداختن،دوستاشم هستن.فردا باید نهار کم بخورم که شام اونجا دعوتیم،قورمه سبزی عمم گذاشته به خاطر خواهرم که بارداره.منم که چند وقته خیلی هوس قورمه سبزی کردم،دلتون نخواد.راستی بچه ها ۲ تا دندونایه جلوم خیلی درد میکنه،آب هم میخورم تیر میکشه.به نظرتون چکار میتونم بکنم؟!